2007:јануари/февруари
жанровски конкурс

а:арсовски виктор

 

о:обична девојка

Драги мои, дозволете да Ви раскажам за една ноќ што ја поминав со една обична девојка. Ке ви ја раскажам во еден здив како што и се случи, без запирање до самиот крај. Немав многу време за расмислување. Но, не стравувајте, ова не е приказна за љубов, на прв поглед или патетичната и безстрасната вечна љубов. Не, не, не е таква приказнава. Не очајувајте, не е ниту вулгарна. Не сум безобзирен да Ви раскажувам за пенис со коска во него, како кај некои китови. Два метра кур со коска. Бескрајна ерекција. И ја кове Вашата мајка, сестра, жена, девојка, Вас... Можеби вие имате извртена фантазија, но јас немам, не сум таков. Вас можеби тоа ви жари меѓу нозете, мене не. Јас ке ви раскажам за една обична девојка. За девојка во своите дваесети, средно висока, со заоблено газе, мали гради, и округласто лице. Сосем обична, со целулит во мали дози, но не дебела, само малку полничка.
Ја доведов дома после цела вечер стоење на шанк. Знаете, обична вечер со обични луѓе на сосем обично место. Нормално, се раскомотивме и пиевме вино. Виното е секогаш најдобро за да легнеш девојки. Јас би требало да знам, го произведувам а и имам читано. Како одминуваше таа еротична ноќ, така се чуствував се потопло и се полетно, се вивнував но ми беше срам да и пријдам прв. Да не се навреди. Одвреме навреме ме погледнуваше со очите прекриени од густите трепки, сега уште потешки и погусти поради римелот, низ кои и светлината имаше проблем да пројде. Не разбирав зошто ме гледа. Се срами?
Тогаш ме допре за раката. Знаев дека и таа е вжештена од виното. Ни требаше слобода. И рипнав. Не се бранеше. Се смирив. Немаше потреба од брзање. Почнавме да се подигруваме со јазиците. Си ги допиравме, па си ги лижевме вратовите. Понав да ја соблекувам маѓепсан од горчливиот парфем на нејзиниот врат. Јазикот ми трнеше. Но спремен бев на таа жртва. Додека отпивнував вино да си го повратам вкусот, таа го беше соблекла горниот дел. Не се ни сеќавам што носеше. Беше црвено, толку паметам. Топлите гради ме обземаа. Таа ми ја откопчуваше кошулата, а јас нејзините фармерки. Го подигна газете, со толкава леснотија што ме збуни бидејќи лежеше на троседот, и додека јас да се приберам таа ми ги спушти моите до колена. Ме погали за местото коешто несакам да го напишам и тоа толку ме возбуди. Почнав да ја бакнувам по градите. Ги стискав, ги мазев ги галев, си поигрував со пупките додека таа ми ја буткаше главата меѓу двете. Со колкаво задоволство прифатив. Да лежам меѓу двете топли дојки. Ах, мајко мила беше прекрасно. Но немаше задржување, сето тоа беше прекинато од мојата жестокост. И ги соблеков гаѓичките, ја лизнав по пичето на што таа само офна. Нејзиниот глас – леле. Нема веќе длабоко да дишеш сега ке офкаш. И го ставив. Пак офна. Да, да, офкај. Продолжи да офкаш, обвати ми го газот со двете раце, гурај и ти, притискај притискај, Се клатевме како деца на клацкалица, но не еден до друг туку еден со друг. Напред, назад. Ја буткав главата во дојките, во тие топли гради. Напред, назад. Напред, назад. Шлап Шлап Шлап Посакав да сменам, ја грабнав и ја завртев. Влегов пак, Сега таа офкаше а јас одев сам напред назад. Ги немаше градите, рацете ми беа слободни па плеснав по газето. Офна. Уште уште уште уште... Гурнав најако, ке ја пробушам ама не ми е гајле гурав и гурав, ДА! ке ја пробушам, да знае целиот свет, ја подигав со курот, и гурнав најако.
Не ја пробушив, само паднав преку неа. Немаше ниту звезди, ниту вселени, ниту се чуствував едно со неа, не ни можев па таа мирисаше на пот. Знам дека ниту на Вас тоа не би ви било пријатно, искрено и не е. Само бев слободен, опуштен.
А таа. А обичната девојка. Само се сврте и рече – Сакам уште.
Уште?? Уште?? Се уплашив, тоа беше кажано како наредба, како кога шефот ке ви рече – До 3 да завршите со таа пратка гројзе. – со поглед на немилосрден лав кога ја гледа зебрата што ке ја лови.
Уште? Но, јас немав сила.
Ги испружи рацете и со невидена леснотија, без стискање без одолжување, ме префрли на другата страна од троседот. Ме легна на грб и ги префрли нозете преку мене. Колку бев наивен, станав плен, но незнаев поинаку. Решив да гледам во нејзините гради за да можам да се одбранам. Не ми се дигаше, сега беа страшни. А морав. Нејзините раце се движеа по моето тело исто толку страсно како и по нејзиното. Самата си се галеше по огромните цицки што висеа сега, дури еднаш се и плесна по мрсниот газ. Мене ме стискаше, почна да ме лиже, се спушти на колена и ме бакнуваше. А јас бев мал, мал. Собрав сили, затворив очи и стиснав. Решив и јас да пружам отпор. Ако ми се дигне ке може да ја пробушам. Тогаш нема да сака уште. И почна ...
Што се случи понатаму, драги мои, не можам да ви кажам. Ке бидам исмејуван од сите Вас на кои ви се случува истото. Сите Вие и се покорувате на обичната, но само мене би ми се смееле јавно. Затоа молчам.
Ке прекинам тука, можеби не по Вашиот вкус, но толку време имам, на креветот лежи и ме чека една прекрасна, со раширени нозе, полничка, со заоблено газе, со вкусни гради една обична девојка. Ке ја избушам.