март
т:трајанова елена

н:нешто за себе:професор по француски јазик во средно училиште со желба за растење.......................................
и:интереси:музика, француска книжевност од 19 век, психолитература, астрологија, окултизам.....................




l:la tristesse (тагата)

la tristesse...
le tristesse regne dans mon Coeur; je veux t'aimer mais je ne peux pas, je veux te parler en macedonien mais je n'ose pas, j'ai besoin de sentir ma vie mais je suis decu
je ne vois pas une sortie dans tes bras, je ne sais pas comment je vais faire
j'aime la vie, je sais que l'amour m'attend
j'aime la mort, je sais que mon amour est disparu
je ne sais pas pourquoi je veux tellement retrouver quelqu'un qui va me commprendre mais pas seulement me comprendre, quelqu'un qui me soutiendra
qui peut m'aider de me retrouver car je suis perdu....
tu me comprend?
NO:(
C'est la journee ou ma lettre va finir avec un "
CANCEL"

translation:
Ништо важно! Лош ден, ама и не баш
лош..лошичок....
не би можел да ме разбереш.... не би можел да ја
разбереш мојата параноја што е кос збор од кој јас
бегам...ама бесполезноста, незадоволеноста, жедтта да
љубам да летам да ме љубат... да чувствувам....ништо
не чувствувам...и солзите веќе ми се досадни, и овој
бел монитор ми е патетичен, и тежината што ја носам
преминува во безтежинска зона, дури и таа е илузорна и
ја има како привид, моите граници стануваат страници
од некоја книга, драматизација на едно постоење,,,,,,
затоа ја сакам запирката како интерпукциски знак, може
се да продолжи, само на болката и стави точка.... таа
прекрасна девојка со црна дупка во срцето и изрешетан
дух и лудило и нерви истенчени како конец за чистење заби..... и желба
за среќа и сакање...... со сите свои недостатоци, таа
девојка сепак е ПРЕКРАСНА... погледни ја, погледни ја
како седи пред мониторот додека јас спијам, или
работам, или разговарам, а може и само си го чешкам
темето додека ми се случува оргазам предизвикан од
некоја слика за мене и за таа девојка некаде...
некогаш...прекрасна, а страсно извитоперена и крајно
искршена и несовршена...ме фасцинира да ја гледам...
зборува на чуден франлишки јазик....сака да допре до
мене, но јас знам дека сум само сликар којшто пред цел
еден век има направено излозба во твојата галерија на
Листопадна Авенија број 7300 , на тема: “Дали оваа
жена ке биде жена? Дали овој човек ке биде жена?
Искривени релации и констелации”
Се сеќаваш?
Ме праша зошто токму 73 слики поставени на 7,3 единици
оддалеченост во 730 различни позиции од 7300 различни
делови...страшен, страствен беше тој мозаик.... и ти ме гледаше и
ми кажа дека еден ден ке станам жена... дека во идното
битисување ќе бидам нежна девојка со оштетен вид и ќе
се збркувам од мојата неодлучност да се
изреализирам...ми кажа дека тоа ќе се случи за 7300
месеци..... пророче,проклетијо, поминаа тие месеци!!!!
Да, ете сега жена сум.... се сеќаваш никогаш на мене
не ми беше позната тагата....тој единствен збор што ти
ми го откри од тој чуден чувствен француски.... ЛА
ТРИСТЕССЕ.... сега ја гледам оваа девојка во црвено
капутче и тажен лик и ја слушам нејзината тага како се
губи во една када исполнета со сага....сага за едно
битисување....таа ме осеќа, но не ме признава....а
јас, сеуште со врзани раце...дај ми 73 дена време да
може нејзе да и се појавам, дај ми 730 идеи за неа да
ја ослободам, 7300 зборови кои ке ги преточам во
реценици за мојата прекрасна девојка....
Ајде, да одам, а?
Ке ја замолам некогаш да ми ја преведе таа прекрасна
градба од зборови кои јас не ги разбирам...

Се губи
сонцето... тој стана ја избриша својата метална
пепелара и запали нова цигара, секојдневен ритуал пред
легнување....сега точно 730 минути ќе спие....
А сонцето веќе одамна замина оставајќи го рајот со
оваа прекрасна црвена боја во него да сведочи за таа
девојка....

Милостијо моја небеско темјанушка .... дај биди ми
сила биди ми збор биди ми светлина, јас на тебе
долина на воздишки.. ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Уште една запирка, стави запирка на приказнава,,,,,,