2007:мај/јуни
жанровски конкурс

д:димковска драгица

г:години:22
н:нешто за себе: дипломирана, вработена, пишувам поезија, се обидувам да пишувам раскази, работам на идеја за роман...
ddimkovska@yahoo.com

 

б:без цензура

Маша живее со својот 26 години постар маж. Луј . Тој има голем, топчест стомак и таа никогаш не може да го види неговиот пенис, зашто таа голема топка е надвисната над неговиот млитав алат.
Таа има 32 и е постојано нервозна и незадоволна, да речеме депримирана.
Чудно е тоа за Луј. Стан од 160 квадрати, гардеробер и приватен авион ( за нив двајцата ), што друго може да посака една жена?!
Најверојатно е во климакс. Поверојатно е дека е само период.
Нивниот стан има големи прозорци, кои ги одржува една приватна фирма. За нив е задолжен еден човек на околу педесетина години, кој тоа го прави брзо, неприметно и нечујно. Маша воопшто и не знае како изгледа тој.
Денеска е четврток. Луј е на пат. Немаат деца и таа е сама. Дреме, читајќи, кога оддеднаш се стресе. Нешто панда, се скршИ и ја исплаши.
Поита накај салонот. Носи бела кошула и темно кафеава сукња до коленици. Знаете таа е професорка во гимназија и жена на министер за надворешни работи, која навистина внимава на својот изглед.
Прозорецот во салонот е отворен, а пред него стои маж, кој воопшто не личИ на стакло-мијач.
Млад е, има околу триесетина години, црн со тежок црн тен и збунет, зашто сепак ова му е прв ден на работа. Знаете човекот од порано почина завчера и хитно му беше пронајдена замена за прозорците на министерот.
Простате! - рече кога ја виде жената која застана пред него. - Ќе завршам за момент!
- Чистач си или нешто друго? - прашува Маша
- Писател во обид! - одговори смирено Том.
- Влези! Јас предавам книжевност! - го повикува жена на која очигледено не и се зборува многу за книжевност.
Заедно со него влегува и една мала црвена пеперутка, гледа без цензура и се навалжнува:
Пишувам за убавината - вели Том. За правилноста и длабочината. СоблечИ се веднаш - и наредува.
Оваа ја крева својата темно кафеава сукња од жоржет и под наборот вади црни проѕирни гаќички. Ги влече надоле и од под колениците ги пушта да паднат сами. Откопчува патент и сукњата пага. Останува нога- боја чорап со леплива трака на два бели бута и над нив густ предел од кафеави влакна под кој се кријат две усни налигавени, црвено - розеникави и набабрени.
Се откопчуваат четири копчиња од таа бела кошула и се појавуваат две топчиња колку неговата тупаница, две динчиња, две лубенчиња, со два цвета расцветани и не набабрени, ами испакнати, исправени, розеви.
Се креваат и спуштаат овие топчиња, како што влегува и излегува воздухот низ ноздрите на професорката.
Том седи и ниту еднаш не ја покренува својата рака за да му помогне на набрекнатиот и црвен мускул, кој сега ја допре и дупката на неговиот стомак.
Том има јак и жилав мускул, кој жените просто го обожаваат. Од под патентот како сите да го слушаат тој повик на жеден копач, кој само бара поголема дупка.
Маша седнува на дрвен стол кој стои тука до масата на која секогаш има свежо цвеќе.
Му врти грб и тој добива неодолива желба да ги фати со обете раце тие две половини од срце, згмечени од тежината со која се допираат до студениот дрвен стол, а внатре во срцето, во точката каде се соединуваат двете криви линиии да го бутне својот среден прст и да слушне крик каков само се добива на продолжен оргазам.
Но рано е.
Станува и со своите долги прсти ја допира кожата од белиот врат на жената која предава книжевност. Се спуште по средината , по рбетот и доага до срцето.
Не, не оди поделе, но тука на таа граница нежно допира, се наведнува, клекнува, со двете свои раце сеуште влажни од водата со која требаше уште еднаш само да ги исплакне прозорците, ги фаќа двете половинки и го нурнува својот мек јазик во тоа среде.
Тоа трае само момент, се трга, станува и и наредува да ја стави својата рака во своето мегуножје и со средниот прст да се допре на местото каде двете усни се соединуваат, односно разделуваат.
Ја фаќа за бутовите и во една таква седечка положба во воздух ја доближува до својот мускул кој само што не пукнал, зашто еве жилите му се поткренале и чека да влезе во некој мокар и вруќ туннел каде ќе може да се исповраќа, зашто неговата глава веќе на може да ги поднесува жилите кои почнуваат да чукаат, од возбуда.
Лагнува Том и ја спушта жената во форма на буква С со испружени нозе и со двете раце помегу , врз него. Влегува набрекнатиот, жената ја подигнува главата и нејзината коса го скокотка вратот на Том кој неколку пати подголтна.
Се движИ Маша напред, назад, полека три пати, па турнува силно како да сака да го вшмука мускулот кој се уште се воздржува од повраќање.
Долгите прсти на Том ги стискаат цветовите на двете бели динчиња и таа стенка тивко, како да ја боли, но вика посилно.
И тогаш веќе нема стенкање, почнува крик, мал, неприметен, телото се движИ кружно, забрзано, како да танцува. Сега таа го зарива својот среден прст во неговиот газ и тој ги превртува очите.
Во исто време и други две очи се превртуваат.
Не се на пеперутката, нечии туги кои исти така гледале без цензура.
Маша вришти, Том стенка и еден алат едвај кренат од големата топка која го притискаше испушти нешто бело.